- Ο λαός μας δεν είναι έτοιμος, Ρήγα.
- Γι’ αυτό και πρέπει να τον προετοιμάσουμε. - Μα ζει μέσα στη σκλαβοσύνη. - Δεν είναι όμως σκλάβος. - Εσύ δεν είσαι. Και σκότωσες τον τύραννο. - Τότε θα δείξουμε στον κάθε Έλληνα. - Την ελευθερία; - Την αναγκαιότητά της. - Και ποιος θα τολμήσει να κάνει αυτό το μάθημα; - Εμείς! - Εμείς; - Βλέπεις κανένα άλλο; - Όχι, κανένα. - Τότε είναι αναγκαίο. - Μα θα πεθάνουμε. - Όλοι πεθαίνουμε. - Θα μας βασανίσουν. - Μόνο αν το έργο μας το αξίζει. - Με σένα… Δεν έχουμε επιλογή. - Θα χτίσουμε ένα τοίχο βιβλίων. - Και πού θα βρεις τα κείμενα; - Μέσα στο φως και θα τα μεταφράσουμε. - Και αν δεν αρκούν για τους δικούς μας; - Θα γράψουμε κι εμείς! - Θα μας καταδικάσεις όλους. - Θα τους απελευθερώσουμε όλους. - Μα πώς; - Από τη σκλαβιά της σκέψης. - Χρειάζονται δράση. - Η δράση δίχως σκέψη δεν έχει αποτέλεσμα. - Και η σκέψη μας; - Θα είναι το προζύμι του λαού μας. - Το προζύμι; - Για να γίνει το ψωμί, κάποιος πρέπει να κάνει προζύμι. - Μα κανείς δεν τρώει προζύμι. - Ακριβώς. - Δεν σε καταλαβαίνουμε. - Το ψωμί είναι απαραίτητο για τους δικούς μας. - Σωστά. - Και το προζύμι είναι αναγκαίο. - Γιατί; - Δίχως αυτό δεν υπάρχει το απαραίτητο. - Αντιλαμβάνεσαι τι λες; - Εντελώς. - Ετοιμάζεις μια επανάσταση που δεν θα καταλήξει. - Δεν είναι ο σκοπός της. - Και ποιος είναι; - Ν’ ανάψουμε την επόμενη. - Θα πολεμήσουμε για τους επόμενους; -Είμαστε το προσάναμμα του ξύλου της μνήμης. - Ποιο είναι το ξύλο της μνήμης; -Η επόμενη επανάσταση. - Μας ζητάς να σε βοηθήσουμε για μια επανάσταση που θα αποτύχει. - Για να πετύχει η επόμενη. -Αυτό δεν είναι αγώνας. - Είναι θυσία ! - Θέλεις να θυσιαστούμε για το λαό μας. -Δεν θέλω τίποτα άλλο. Δεν έχει άλλη ανάγκη. - Πρώτη φορά ακούω τέτοια λόγια. - Μετά τη σιωπή υπάρχουν πάντα τα πρώτα λόγια. - Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι μας ζητάς. - Επειδή βλέπεις μόνο ένα βιβλίο. - Κι αν δω πολλά, τι θα γίνει; - Τότε θα δεις τον τοίχο. - Τοίχος βιβλίων. - Κι η επανάστασή μας θ’ αρχίσει με τους Έλληνες του εξωτερικού. - Είναι ελεύθεροι… - Όχι ακόμα πολιορκημένοι. - Και θα τους βάλουμε στον αγώνα. - Η ένωσή τους είναι η ουσία για μας. - Διαφωτισμός, λοιπόν. - Και μετά επανάσταση. - Αντιλαμβάνεσαι ότι ανήκουν στη διασπορά. - Αυτή η διασπορά θα βοηθήσει το λαό μας που ζει μέσα στη σκλαβιά. - Και πώς θα τους βάλουμε να αγωνιστούν για κάτι που δεν υπάρχει; - Θα κάνουμε μια Χάρτα. - Μια Χάρτα; - Με τη Χάρτα θα τους δείξουμε ποιος είναι ο Ελληνισμός. - Για ποιο λόγο; - Είναι σαν εσένα, προς το παρόν βλέπουν μόνο τον Έλληνα… - Το βιβλίο… - Και όχι τον Ελληνισμό! - Τον τοίχο. - Η αντίσταση των γραμμάτων. - Για ν’ αγαπήσεις πρέπει να ξέρεις. - Αν δεν ξέρεις αγαπάς τη γη σου. - Κι όχι τη γη μας. - Ενώ η ουσία είναι η γη του Ελληνισμού. - Ποιος θα το καταλάβει;
- Το μέλλον.
- Κι εμείς τι είμαστε τότε. - Εγκλωβισμένο μέλλον μέσα στο παρελθόν. - Και το παρόν το σκέφτεσαι; - Το παρόν είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορία. - Και θέλεις να τα βάλεις με την Υψηλή Πύλη; - Αυτή τα έβαλε μ’ εμάς. - Και δεν πρόκειται να το ξεχάσεις. - Δεν ξεχνώ και ζω για τους άλλους. - Μα οι άλλοι δεν ξέρουν ακόμα. - Γι’ αυτό θα είναι οι επόμενοι. - Ρήγα, δεν ξέρω πώς να σε πιάσω. - Μη με πιάσεις, έλα μαζί μου. - Σε αυτήν τη θυσία. - Σε αυτόν τον αγώνα. - Για να πεθάνουμε μαζί. - Για να δούμε αν αξίζει να ζήσουμε μαζί. - Κι αν… - Θα έχουμε κάνει ό,τι μπορούσαμε. - Δεν μπορώ. - Τότε θα κάνεις ό,τι δεν μπορείς. - Είσαι απίστευτος. - Μόνο στο Θεό μας να πιστεύεις. - Πώς είσαι τόσο σίγουρος; - Διότι είναι αναγκαίο. - Και αυτό σου αρκεί; - Ναι, βέβαια. - Θα δώσεις τη ζωή σου για ένα αόρατο στόχο. - Αν δεν ήταν αόρατος δεν θα ήταν στρατηγικός. - Έχεις δίκιο, απλώς μ’ έχει συγκλονίσει αυτή η συζήτηση. - Χριστόφορε, αν δεν ήσασταν άξιοι, δεν θα σας μιλούσα με αυτόν τον τρόπο. - Με τον Ευστράτιο θα είμαστε ως το τέλος μαζί σου. - Το ξέρω, φίλοι μου. - Κι εμάς; - Η επανάσταση θα μας χρειαστεί όλους. - Κι ο θρύλος; - Μόνο το έργο μας. - Πρέπει να γράψεις αυτές τις τρομερές σκέψεις. - Έχω ένα Θούριο στο νου μου. - Θα πρέπει να είναι πάνω στα χείλη όλων των Ελλήνων την ώρα του θανάτου. - Του θανάτου. - Θα πεθάνουμε για να δώσουμε την ελευθερία. - Δεν είναι πια επιλογή. - Η ανάγκη επέλεξε για μας. - Κι εμείς σ’ ακολουθούμε έως το τέλος. - Θα σας χρειαστώ και μετά. - Τότε θα είμαστε εδώ και πάλι. - Είμαστε το μελάνι του λαού μας. - Και θα γράψουμε την ιστορία του με το αίμα μας. - Και τη βοήθεια του θεού μας. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου